V03AC03 Деферазирокс (Deferasirox)

Қолдану көрсеткіштері

Ауқымды бета-талассемия бар пациенттерде көп реттік қан трансфузиялары (≥ 7 мл/кг/ай эритроцитарлық масса) салдарынан темірмен созылмалы шамадан тыс қанығуды емде.
Дефероксаминмен ем қарсы көрсетілімді немесе тиімсіз болғанда қан трансфузиялары салдарынан темірмен созылмалы шамадан тыс қанығуды емдеу:
• жиі емес гемотрансфузия (< 7 мл/кг/ай эритроцитарлық масса) себепті темірмен шамадан тыс қанығумен бірге айқын бета-талассемия бар пациенттерде;
• басқа да анемиялар бар пациенттерде.
Трансфузияға байланыссыз талассемия синдромдары бар пациенттерде дефероксаминмен ем қарсы көрсетілімді немесе тиімсіз болғанда хелатты емді талап ететін, темірмен созылмалы шамадан тыс қанығуды емдеу.

Клинические протоколы:

Аллогенная родственная трансплантация костного мозга
Апластическая анемия у детей

Қарсы көрсеткіштері

Әсер етуші затқа немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық
- осындай біріктірілімдер қауіпсіздігі анықталмағандықтан, басқа темір-хелатты еммен біріктіру
- < 60 мл/мин креатинин клиренсі анықталған пациенттер
- балалар және 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер

Қауіпсіздік шаралары

Өмір ұзақтығының қысқа болуы (мысалы, қауіптілігі жоғары миелодисплазиялық синдромдар) болжанатын пациенттерде, әсіресе, қатарлас аурулар жағымсыз құбылыстар қаупін арттыруы мүмкін болғанда деферазирокс препаратының пайдасы шектеулі болуы мүмкін және оларды қауіп пайдасынан асып кетуі мүмкін. Cоның салдарынан, пациенттерге деферазирокс қолдану ұсынылмайды.
Егде жастағы пациенттерге жағымсыз реакциялардың (атап айтқанда, диарея) өте жоғары жиілігімен байланысты дәрілік затты абайлап қолдану керек.
Асқазан-ішек жолы.
Деферазирокс қабылдаған пациенттерде асқазан-ішек жолының жоғарғы бөлімінен қан кету және ойық жаралар тіркелген. Кейбір пациенттерде көптеген ойық жаралар байқалды. Асқазан-ішек жолының тесілуімен асқынған ойық жаралар жөнінде мәлімделді. Сонымен қатар, өлімге ұшырататын асқазан-ішектен қан кету жөнінде, әсіресе, гематологиялық қатерлі жаңа түзілімдері бар және/немесе тромбоциттер саны төмен егде жастағы пациенттерде хабарланды. Дәрігерлер пациенттерді деферазирокспен ем кезінде асқазан-ішек ойық жаралары және қан кету белгілері мен симптомдары туралы және егер асқазан-ішек жолы тарапынан күрделі жағымсыз құбылыстарға күмән болса, деферазирокс қабылдауды дер мезгілінде тоқтату және қосымша тексеруге және емдеуге кірісу қажеттілігі жөнінде хабардар етуі тиіс. Асқазан-ішек жолы тарапынан ойық жара және қан кету болған жағдайда деферазирокс қабылдауды тоқтату және қосымша тексеру мен емдеуді шұғыл бастау керек. Деферазироксты ульцерогенді қуаты белгілі дәрілік заттармен (ҚҚСП, кортикостероидтар немесе пероральді бисфосфонаттар сияқты) бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерге, сондай-ақ антикоагулянттар қабылдап жүрген пациенттерге және тромбоциттер саны 50 000/мм3 мөлшерінен төмен (50×109/л) пациенттерге сақ болу керек.
Тері тарапынан бұзылулар.
Деферазироксты қолдану кезінде теріде бөртпе пайда болуы мүмкін. Көпшілік жағдайларда бөрту өздігінен басылады. Егер бөртуге байланысты емдеу тоқтатылса, бөртпе кеткеннен кейін емді төменірек дозада қалпына келтіруге, ал одан кейін оны біртіндеп арттыруға болады. Ауыр жағдайларда осы жаңғыртуды пероральді стероидтарды қысқа мерзімде қабылдаумен біріктіріп жүргізуге болады. Стивенс-Джонсон синдромын (SJS), уытты эпидермалық некролиз (TEN) және эозинофилиямен және өмірге қатер төндіруі немесе өліммен аяқталуға соқтыруы мүмкін жүйелік көріністермен (DRESS) қатар жүретін жағымсыз реакцияны қоса, терінің ауыр жағымсыз реакциялары (SCAR) хабарланды. Егер терінің ауыр жағымсыз реакцияларының пайда болуына күмән болса, дәрілік затты қолдануды дереу тоқтату және қайта бастамау керек. Дәрілік затты тағайындағанда пациенттерді мұқият бақылап отыру керек болатын терінің ауыр реакциялары симптомдары туралы хабардар ету керек.
Жоғары сезімталдық реакциялары.
Деферазирокс қабылдаған пациенттерде, көбінесе емдеудің алғашқы айының ішінде аса жоғары сезімталдықтың күрделі реакцияларының (анафилаксия және ангионевроздық ісіну сияқты) жағдайлары тіркелді. Осындай реакциялар туындағанда дәрілік затты тоқтату және дәрі-дәрмекпен емдеуді тағайындау керек. Анафилаксиялық шок туындау қаупіне орай, аса жоғары сезімталдық реакциялары байқалған пациенттерге деферазирокс қолдануды жаңғыртуға болмайды.
Көру және есту мүшелері.
Есту (естудің төмендеуі) және көру (көз бұршағының бұлыңғырлануы) қабілеті бұзылған жағдайлар тіркелді. Емдеу басталар алдында және бірдей аралықтар (әр 12 ай) сайын есту және көру қабілетін тексертуге (фундоскопияны қоса) кеңес беріледі. Емдеу кезіндегі бұзылулар анықталғанда дозаны азайту немесе емдеуді тоқтату мүмкіндігін қарастыру керек.
Қан тарапынан бұзылулар.
Деферазирокс қабылдаған пациенттерде лейкопения, тромбоцитопения немесе панцитопения (немесе осы бұзылулардың өршуі) және анемияның өршуі жөнінде хабарламалар болды. Осы пациенттердің көпшілігінде сүйек кемігі жеткіліксіздігімен жиі байланысты ағымдағы гематологиялық бұзылулар болды. Алайда, осы дәрілік заттың ықпал етуші немесе ауырлатушы рөлін жоққа шығаруға болмайды. Этиологиясы белгісіз цитопения туындаған пациенттерге емдеуді тоқтату қарастырылу керек.
Басқа да факторлар.
Пациенттің емге реакциясын бағалау және артық дозалануды болдырмау үшін қан сарысуында ферритинді ай сайын бақылау ұсынылады. Жоғары дозалармен емделген кезеңдерде және қан сарысуындағы ферритин деңгейі нысаналы диапазонға жуықтағанда дозаны азайту немесе бүйрек, бауыр функциясын және қан сарысуындағы ферритин деңгейін мұқият қадағалау ұсынылады. Егер қан сарысуындағы ферритин деңгейі 500 мкг/л мөлшерінен төмен (темірмен трансфузиялық шамадан тыс қанығу кезінде) немесе 300 мкг/л мөлшерінен төмен (трансфузияларға байланыссыз талассемия синдромдарында) тұрақты құлдыраса, емдеуді тоқтату мәселесін қарастыру керек.
Қан сарысуындағы креатинин, қан сарысуындағы ферритин және қан сарысуындағы трансаминазалар тестілерінің нәтижелерін тіркеу және үрдісін анықтау бойынша жүйелі бағалап отыру керек. Қорытындыларды пациент карточкасына да түсіру керек.
Жүрек дисфункциясы – темірдің ауыр артық жүктемесінің белгілі асқынуы. Деферазирокспен ұзақ уақыт емдеу кезінде темірдің ауыр артық жүктемесі бар пациенттерде жүрек функциясын тексеру керек.
Қосымша заттар
Индигокармин
Деферазирокс дәрілік препаратының құрамында балаларға арналған дәрілік препараттарда қолдануға тыйым салынған индигокармин бар.
Лактоза
Деферазирокс дәрілік препаратының құрамында лактоза бар. Аталған дәрілік препарат тұқым қуалайтын галактоза, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар тұлғаларға қарсы көрсетілімді.

Дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі

Деферазироксты басқа темір хелаторларымен біріктіріп қолдану қауіпсіздігі анықталмаған. Осылайша, оны басқа темір-хелатты емдермен біріктіруге болмайды.
Тағаммен өзара әрекеттесуі.
Деферазирокс, үлбірлі қабықпен қапталған таблеткаларының Cmax мәні май мөлшері жоғары тамақ ішкенде (29%) артты. Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткаларды аш қарынға немесе күн сайын, дұрысы, белгілі бір уақытта жеңіл ас ішумен қабылдауға болады.
Деферазирокс жүйелік экспозициясын азайтуы мүмкін агенттер
Деферазизокс метаболизмі УДФ-глюкуронилтрансфераза ферменттеріне тәуелді. Дені сау еріктілердің қатысуымен зерттеу барысында деферазирокс (30 мг/кг бір реттік доза) және УДФ-глюкуронилтрансфераза қуатты индукторы - рифампицинді (600 мг/тәулік қайталама дозасы) бір мезгілде қолдану деферазирокс экспозициясының 44% дейін төмендеуіне әкелді (90% СА: 37-51%). Осылайша, деферазироксты УДФ-глюкуронилтрансфераза қуатты индукторларымен (мысалы, рифампицин, карбамазепин, фенитоин, фенобарбитал, ритонавир) бір мезгілде қолдану деферазирокс тиімділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Біріктірілімді қолдану кезінде және одан кейін пациенттің қан сарысуында ферритин мөлшерін бақылап отыру және қажет болса, дәрілік зат дозасын түзету керек. Холестирамин бауырішілік өтелу деңгейі анықталатын механизмдік зерттеуде деферазирокс экспозициясын едәуір төмендетті.
Мидазоламмен және CYP3A4 арқылы метаболизденетін басқа препараттармен өзара әрекеттесуі.
Дені сау еріктілердің қатысуымен зерттеу үдерісінде деферазирокс пен мидазоламды (CYP3A4 маркерлік субстраты) бір мезгілде қолдану мидазолам экспозициясының 17% дейін азаюына алып келді (90% СА: 8-26%). Клиникалық жағдайларда бұл әсері өте айқын білінуі мүмкін. Осылайша, тиімділігінің төмендеу мүмкіндігіне орай, деферазироксты CYP3A4 арқылы метаболизденетін заттармен (мысалы, циклоспорин, симвастатин, ұрықтануға қарсы гормондық дәрілер, бепридил, эрготамин) абайлап біріктіру керек.
Репаглинидпен және CYP2C8 арқылы метаболизденетін басқа агенттермен өзара әрекеттесуі.
Дені сау еріктілердің қатысуымен зерттеу үдерісінде CYP2C8 орташа тежегіші ретінде деферазироксты (тәулігіне 30 мг/кг) бір реттік 0,5 мг дозада қабылданған CYP2C8 субстраты - репаглинидпен бір мезгілде қолдану репаглинид AUC және Cmax мәнін, тиісінше, шамамен 2,3 есе (90% СА [2,03 2,63]) және 1,6 есе (90% СА [1,42 1,84]) арттырды. Репаглинидтің 0,5 мг-ден жоғары дозаларымен өзара әрекеттесуі анықталмағандықтан, деферазироксты репаглинидпен бір мезгілде қолданбау керек. Егер осындай біріктірілім қажет болса, мұқият клиникалық бақылау жүргізу және қандағы глюкозаны бақылау керек. Деферазирокс және паклитаксел сияқты басқа CYP2C8 субстраттары арасындағы өзара әрекеттесуді жоққа шығаруға болмайды.
Теофиллинмен және CYP1A2 арқылы метаболизденетін басқа агенттермен өзара әрекеттесуі.
Дені сау еріктілердің қатысуымен зерттеу үдерісінде CYP1A2 тежегіші ретіндегі деферазироксты (30 мг/кг/тәулік қайталама доза) және CYP1A2 субстраты - теофиллинді (бір реттік 120 мг доза) бір мезгілде қолдану теофиллин AUC 84% дейін артуына (90% СА: 73%-дан 95% дейін) алып келді. Бір реттік дозаны қабылдау кезінде Cmax мәніне нұқсан келмеді, бірақ ұзақ уақыт қолдану кезінде теофиллин Cmax артуы күтіледі. Осылайша, деферазироксты теофиллинмен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Егер деферазирокс пен теофиллин бір мезгілде қолданылса, теофиллин концентрациясын бақылап отыру және оның дозасын төмендету мүмкіндігін қарастыру керек. Деферазирокс пен басқа CYP1A2 субстраттары арасындағы өзара әрекеттесуді жоққа шығаруға болмайды. Көбінесе CYP1A2 арқылы метаболизденетін және емдік индексі төмен заттарға (мысалы, клозапин, тизанидин) дәл теофиллин үшін ұсынылған нұсқаулар пайдаланылады.
Дәрілік зат пен құрамында алюминий бар антацидті препараттарды бір мезгілде қолдану ресми зерттелмеді. Деферазирокстың алюминиймен тектестігі, темірге қарағанда, төменірек болса да, дәрілік затты құрамында алюминий бар антацидті дәрілік заттармен бірге қабылдау ұсынылмайды.
Деферазироксты ҚҚСП (жоғары дозалардағы ацетилсалицил қышқылын қоса), кортикостероидтар немесе пероральді бисфосфонаттар сияқты ульцерогенді қуаты белгілі заттармен бір мезгілде қолдану асқазан-ішектің уыттану қаупін арттыруы мүмкін. Дәрілік затты антикоагулянттармен бір мезгілде қолдану асқазан-ішектен қан кету қаупін де арттыруы мүмкін. Деферазироксты осы заттармен біріктіру кезінде мұқият клиникалық бақылау қажет болады.
Деферазирокс пен бусульфанды бір мезгілде енгізу бусульфан AUC деңгейінің артуына алып келеді, бірақ өзара әрекеттесу механизмі түсініксіз күйде қалады. Егер мүмкін болса, дозаны түзетуді қамтамасыз ету үшін бусульфанның зерттелетін дозасының фармакокинетикасын (AUC, клиренс) бағалау керек.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Бүйрек дисфункциясы бар пациенттерге деферазирокс қолдану зерттелмеген, ал креатинин клиренсі < 60 мл/мин пациенттерге қарсы көрсетілімді.

Бауыр жеткіліксіздігі

Дәрілік затты бауыр функциясының ауыр бұзылулары (Чайлд-Пью шкаласы бойынша С класы) бар пациенттерге қолдану ұсынылмайды. Бауыр функциясының орташа бұзылулары (Чайлд-Пью шкаласы бойынша B класы) бар пациенттерге доза одан әрі үдемелі арттырылумен 50% шегіне дейін едәуір төмендетілуі тиіс. Осындай пациенттерде дәрілік затты сақтықпен қолдану керек. Барлық пациентте алғашқы ай ішінде әр 2 апта сайын, ал одан кейін ай сайын бауыр функциясын бақылап отыру керек.

Жүктілік

Деферазирокстың жүктілік ағымына ықпал етуі туралы клиникалық деректер жоқ. Жануарларға жүргізілген зерттеулерде аналық үшін уытты дозаларын енгізгенде тұқым өрбіту функциясына уытты әсері анықталмады. Адам үшін ықтималды қаупі белгісіз.
Алдын ала сақтандыру шарасы ретінде, егер тек осы үшін өмірлік маңызды көрсетілімдер болмаса, деферазирокс жүктілік кезеңінде қолдануға ұсынылмайды.
Дәрілік зат гормонды контрацептивтер тиімділігін төмендетуі мүмкін, сондықтан ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдерге деферазирокс қабылдау аясында контрацепцияның қосымша немесе баламалы гормондық емес түрлерін пайдалануға кеңес беріледі.

Емізу

Жануарларға жүргізілген зерттеулерде деферазирокстың емшек сүтіне тез және қарқынды бөлінетіні анықталды. Тұқымына әсері анықталмады. Деферазирокстың адамда ана сүтіне бөліну-бөлінбеуі белгісіз. Деферазирокспен емделу кезінде бала емізуге кеңес берілмейді.

Жағымсыз әсерлері

Өте жиі:
қандағы креатинин деңгейінің жоғарылауы
Жиі:
бас ауыру
диарея
іш қату
құсу
жүрек айну
іштің ауыруы
іштің кебуі
диспепсия
трансаминазалар деңгейінің жоғарылауы
бөртпе
қышыну
протеинурия
Жиі емес:
мазасыздық
ұйқының бұзылуы
бас айналу
катаракта
макулопатия
кереңдік
көмейдің ауыруы
асқазан-ішектен қан кету
асқазан ойық жарасы (көптеген ойық жараларды қоса)
он екі елі ішек ойық жарасы
гастрит
гепатит
өт-тас ауруы
пигментация бұзылуы
өзекшелер функциясының бұзылысы (жүре пайда болған Фанкони синдромы)
глюкозурия
дене температурасының көтерілуі
ісіну
шаршау
Сирек:
көру жүйкесінің невриті
өңеш қабынуы
эозинофилиямен әрі жүйелік көріністермен (DRESS) қатар жүретін қолайсыз реакция
Жиілігі белгісіз
панцитопения
тромбоцитопения
анемияның күшеюі
нейтропения
аса жоғары сезімталдық реакциялары (анафилаксия мен ангионевроздық ісінуді қоса)
метаболизмдік ацидоз
асқазан-ішек жолының тесілуі
жедел панкреатит
бауыр жеткіліксіздігі
Стивенс-Джонсон синдромы
гиперсенситивтік васкулит
есекжем
мультиформалы эритема
алопеция
уытты эпидермалық некролиз (УЭН)
бүйректің жедел жеткіліксіздігі
тубулоинтерстициальді нефрит
нефролитиаз
жедел тубулярлы некроз

Көрсеткіштері, қолдану тәсілі мен дозалары

Темірмен трансфузиялық шамадан тыс қанығу.
Шамамен 20 бірлік (≈100 мл/кг) эритроцитарлық массаны (эр. масса) трансфузиялаудан кейін немесе темірмен созылмалы шамадан тыс қанығуды айғақтайтын (мысалы, қан сарысуындағы ферритиннің > 1000 мкг/л концентрациясында) клиникалық бақылау деректері болса, емдеуді бастауға кеңес беріледі. Дозаларын (мг/кг) есептеу және тұтас таблетканы жуық дозалауға дейін дөңгелектеу керек.
Темір-хелатты емнің мақсаты трансфузия кезінде енгізілген темірді шығару, ал қажет болса, ағымдағы темір концентрациясын төмендету болып табылады.
Пациенттерде темірдің артық жүктемесінің қауіптерін барынша азайту үшін хелаторлық ем кезінде сақтық шарасын қадағалау керек.
Бастапқы дозалау.
Деферазирокс, үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалардың ұсынылатын бастапқы тәуліктік дозасы дене салмағына 14 мг/кг құрайды.
Организміндегі темірдің жоғары деңгейлерін төмендетуді талап ететін және 14 мл/кг/айдан көп эритроцитарлық масса (ересек пациент үшін шамамен > 4 бірлік/ай) алатын пациенттер үшін бастапқы тәуліктік доза 21 мг/кг құрауы мүмкін.
Организміндегі темірдің жоғары деңгейлерін төмендету қажет болмайтын және 7 мл/кг/айдан аз эритроцитарлық масса (ересек пациент үшін шамамен < 2 бірлік/ай) алатын пациенттер үшін бастапқы тәуліктік доза 7 мг/кг құрауы мүмкін.
Пациент реакциясын бақылап отыру және егер жеткілікті тиімділігіне қол жеткізілмесе, дозаны арттыру мүмкіндігін қарастыру қажет. Дефероксаминмен емдеуге клиникалық жауабы жақсы болған пациенттерге дефероксамин дозасының 1/3 бөлігін құрайтын деферазирокс бастапқы дозасын тағайындауға болады (мысалы, 5 күн бойы 40 мг/кг/тәулік дозада дефероксамин алған пациентті Деферазирокс тәулігіне 14 мг/кг бастапқы тәуліктік дозасына ауыстыруға болады). Егер тәуліктік доза дене салмағына 14 мг/кг-ден аз құраса, пациенттің клиникалық жауабын бақылап отыру және егер жеткілікті әсерге қол жеткізілмесе, дозаны арттыру мүмкіндігін қарастыру қажет.
Дозаны түзету.
Қан сарысуында ферритин деңгейін ай сайын бақылап отыру, ал қажет болса, қан сарысуындағы ферритин деңгейінің өзгерістері негізінде әр 3-6 ай сайын деферазирокс дозасын түзету ұсынылады. Дозаны түзетуді пациенттің жеке реакциясына және емдік мақсаттарға (темір деңгейін сақтау немесе төмендету) сәйкес 3,5-7 мг/кг мөлшеріне сатылап жүзеге асыру керек. Осы дәрілік затты 21 мг/кг дозада қолдану қажетті бақылауды қамтамасыз етпейтін (мысалы, қан сарысуындағы ферритин деңгейі 2500 мкг/л мөлшерінен тұрақты асып кететін және уақыт өте төмендеу үрдісі анықталмайтын) пациенттер үшін дозаны 28 мг/кг дейін қолдануға болады. Деферазирокстың 30 мг/кг-ден астам дозаларда қолдану кезіндегі ұзақ мерзімді тиімділігі мен қауіпсіздігіне қатысты деректер әлі күнге дейін шектеулі (дозаны арттырудан кейін 264 пациентті қадағалау, орта есеппен, 1 жыл бойы жүзеге асты).
21 мг/кг дейінгі дозада гемосидерозды бақылау өте қанағаттанғысыз болған жағдайда одан әрі арттыру (көп дегенде, 28 мг/кг доза) қанағаттанарлық бақылауды қамтамасыз етпеуі мүмкін және баламалы емдеу нұсқаларын қарастыруға болады.
Егер 21 мг/кг мөлшерінен көп дозалармен қанағаттанарлық бақылау қамтамасыз етілмесе, емдеуді ондай дозалармен жалғастыруға болмайды және баламалы емдеу нұсқаларын қарастыру керек. Қолдану тәжірибесі шектеулі болғандықтан, дәрілік затты 28 мг/кг мөлшерінен көп дозада тағайындау ұсынылмайды.
Дәрілік затты 21 мг/кг мөлшерінен көп дозада қолданып жүрген пациенттерге бақылануына қол жеткізумен (мысалы, қан сарысуындағы ферритин деңгейлері тұрақты түрде 2 500 мкг/л-ден төмен болса және уақыт өтуімен төмендеу үрдісі анықталса) дозаны сатылап 3,5-7 мг/кг төмендету мүмкіндігін қарастыру керек.
Қан сарысуындағы ферритин деңгейі қажетті (әдетте, 500 және 1 000 мкг/л арасындағы) деңгейге жеткен пациенттерге дозаны 3.5-тен бастап 7 мг/кг дейін біртіндеп төмендету керек. Бұл қан сарысуында ферритин деңгейін сақтап тұру және темірдің артық жүктемесінің қауіптерін барынша азайту үшін қажет.
Егер қан сарысуындағы ферритин деңгейі 500 мкг/л мөлшерінен аз мәнге дейін бірізді төмендесе, емдеуді тоқтату керек.
Трансфузияға байланыссыз талассемия синдромдары.
Хелатты емді темірмен шамадан тыс қанығу кезінде ғана бастау керек (бауырдағы темір концентрациясы [LIC] ≥ 5 мг Fe/г құрғақ салмағы [dw] немесе қан сарысуындағы ферритин деңгейлері тұрақты түрде > 800 мкг/л). LIC көрсеткіші темірмен шамадан тыс қанығуды анықтау үшін басым мән иеленеді және егер бұл мүмкін болса, пайдаланылуы тиіс. Хелаттармен шамадан тыс қанығу қаупін барынша азайту үшін барлық пациентте хелатты ем жүргізу кезінде сақ болу керек.
Бастапқы дозалау.
Трансфузияға байланыссыз талассемия синдромдарымен пациенттерге ұсынылатын деферазирокстың бастапқы тәуліктік дозасы дене салмағына 7 мг/кг құрайды.
Дозаны түзету.
Пациенттің емге реакциясын бағалау және хелаттармен шамадан тыс қанығу қаупін барынша азайту үшін қан сарысуындағы ферритин деңгейін ай сайын бақылап отыруға кеңес беріледі.
Егер пациентте LIC көрсеткіші ≥ 7 мг Fe/г құрғақ салмағын көрсетсе немесе қан сарысуындағы ферритин деңгейлері тұрақты түрде > 2000 мкг/л болса және уақыт өтуімен төмендеу үрдісі анықталса, ал пациент үшін дәрілік зат жағымдылығы жақсы болса, 3 6 ай емделуден соң дозаны 3,5-7 мг/кг мөлшеріне сатылы арттырудың мақсатқа сай болуын қарастыру керек. Трансфузияға байланыссыз талассемия синдромдарымен пациенттерге осы деңгейден жоғары дозаларын қолдану тәжірибесі болмағандықтан, дәрілік затты 14 мг/кг мөлшерінен жоғары дозаларда тағайындау ұсынылмайды.
LIC көрсеткіші анықталмаған, ал қан сарысуындағы ферритин деңгейі ≤ 2000 мкг/л ересек пациенттерде дозалар 7 мг/кг мөлшерінен аспауы тиіс.
Доза > 7 мг/кг дейін арттырылған пациенттер үшін LIC көрсеткіші < 7 мг Fe/г құрғақ салмағын құрағанда немесе қан сарысуындағы ферритин деңгейі ≤ 2000 мкг/л болғанда, дозаны 7 мг/кг дейін немесе одан аз төмендетуге кеңес беріледі.
Емдеуді тоқтату.
Организмдегі темірдің қанағаттанарлық деңгейіне жетуден кейін (LIC көрсеткіші < 3 мг Fe/г құрғақ салмағы немесе қан сарысуындағы ферритин деңгейлері < 300 мкг/л) емдеуді тоқтату керек. Организмдегі темірдің қанағаттанарлық деңгейіне жетуден кейін темірдің қайта жиналуы байқалатын пациенттерді қайталап емдеу деректері жоқ, демек, қайтадан емдеуді ұсынуға болмайды.

Балаларда қолданылуы

Деферазирокс препаратын қабылдау балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге қарсы көрсетілімді.